فوم آتش نشانی مجموعه ای از حباب های ریز و فشرده بوده که بعلت چگالی کم، برروی سطح اکثر مواد سوختی شناور میگردد. حباب های کف آتش نشانی در برخورد با سطح مایع مشتعل ضمن کاهش دما ، باعث پوشش سطح حریق و همچنین کاهش حجم اکسیژن و نهایتا اطفاء حریق میگردد. فوم آتش نشانی به دو دسته کلی تقسیم میگردد :
الف) فوم های پایه پروتئینه
ب) فوم های پایه شیمیایی
1. فوم فلوئورو پروتئین : وجود ترکیبات فلوئوردار در فوم های فلوئوروپروتئین موجب کاهش کشش سطحی و همچنین ایزوله نمودن حباب های کف در مقابل جذب ترکیبات نفتی و همچنین بازگشت شعله و شعله وری مجدد می گردد. فوم فلوئوروپروتئین را میتوان یکی از بهترین گزینه ها در اطفاء حریق های عظیم نفتی با عمق زیاد نامید.
2. فوم پروتئينه (کف سنگین آتش نشانی) : از هیدرولیز ترکیبات پروتئینی گیاهی و حیوانی تولید شده و قابلیت تولید حباب های ریز و فشرده را دارا میباشد. حباب های ایجاد شده از کف سنگین آتش نشانی دارای پایداری و زمان آب دهی زیاد بوده بطوریکه در برخورد با سطح حریق و مایع مشتعل از قدرت اطفاء بالا و مقاومت بسیار زیاد در مقابل بازگشت شعله برخوردار می باشد.
٣. فوم AR - FFFP : کف مقاوم الکلی بر پایه ترکیبات پروتئینه می باشد، فوم های AR - FFFF بر خلاف فوم های تولید شده با ترکیبات شیمیایی از قدرت اطفاء بیشتر و همچنین بازگشت شعله مطلوب تری برخوردار می باشد. فوم های AR - FFFP را می توان جهت اطفاء حریق های ایجاد شده از اشتعال حلال های قطبی مانند متانل، اتانل MTBE و غیره استفاده نمود. با توجه به قدرت بسیار بالای فوم ها AR - FFFP در مهار و اطفاء حریق های هیدروکربنی ، می توان این رده از فوم ها را جهت اطفاء حريق های قطبی و همچنین غیر قطبی استفاده نمود.
۴. فوم FFFP : مخلوطی از ترکیبات پروتئینه و فلوئوره بوده که قابلیت ایجاد کشش سطحی بسیار پایین را دارا می باشد. کشش سطحی پایین (کمتر از ۱۸) امکان ایجاد فیلم آبی را بر روی اکثر سوخت های مختلف می نماید. فیلم آبی ایجاد شده باعث افزایش سرعت اطفاء حریق تا چندین برابر فوم های معمولی میگردد. در مجموع میتوان فوم های FFFP را در رده قوی ترین فوم های آتش نشانی در اطفاء حریق های نفتی نامید. چنانچه بخواهیم نگاهی دقیقتر به عملکرد فوم های FFFP داشته باشیم و دو پارامتر مهم در فوم های آتش نشانی یعنی سرعت اولیه اطفاء حریق و همچنین پایداری حباب در مقابل بازگشت شعله و شعله وری مجدد داشته باشیم متوجه می شویم که سرعت اطفاء حریق در FFFP کمی بیشتر از فوم های AFFF بوده و همچنین بازگشت شعله به مراتب مطلوبتر از فوم های AFFF و همتراز با فوم های فلوئوروپروتئین می باشد. لذا می توان فوم های FFFP را یکی از بهترین انتخاب ها در اطفاء حریق های عظیم نفتی نامید.
5. فوم پرتوسعه (Hi Ex FOAM) : کف های پر توسعه شیمیایی قابلیت ایجاد حباب های درشت و با انرژی بالا را دارا می باشد. فوم های پر توسعه شیمیایی را می توان جهت اطفاء حریق های ایجاد شده در فضاهای بسته مانند معادن، سوله ها، آشیانه هواپیما و غیره استفاده نمود.
6. فوم AR - AFFF : فوم های آتش نشانی معمولی قادر به اطفاء حلال های قطبی نیستند و حباب های فوم در تماس با این مواد به سرعت تخریب می شوند، بنابراین فوم های مقاوم الکلی تشکیل دهنده فیلم آبی ( AR - AFFF ) باید به منظور اطفاء حریق های ناشی از این مواد استفاده شوند. کف های مقاوم الکلی در برابر گرما مقاومت بالایی دارند و می توانند برای اطفاء حریق های نفتی نیز استفاده شوند. بنابراین از این نوع فوم ها می توان برای اطفاء حریق های نفتی و حلال های قطبی در مراکز نفتی و پتروشیمی، کارخانجات مواد شیمیایی، مراکز آتش نشانی و غیره استفاده نمود.
7. فوم آموزشی TRAINING FOAM : این فوم فاقد فلور می باشد و قابلیت تجزیه بیولوژیکی دارد که مشخصا برای مانورها تولید شده است و قابل استفاده با همه سیستم های کم توسعه، پر توسعه و توسعه متوسط می باشد.